Դու պարտավոր ես նրանց տեղեկացնել, որ կարևոր չէ` ինչքան քիչ բան ունեն, նրանք միշտ էլ կարող են ուրիշներին տալ, և դու պետք է սովորեցնես նրանց, որ միայն տալն է նրանց երջանկացնելու:
Ինչպես ասում են՝ կարևորը քանակը չէ, այլ որակը, կամ ընդհանրապես, երբ աղքատներին ինչ որ բան են նվիրում, աղքատները վերցնելուց իրենց վատ են զգում և մտածում են, թե իրենք ավելի թույլ են և իրենց օգնում են, բայց չկա այդպիսի բան: Իրականում ամեն մի մարդ հարուստ է մի բանով, մի մարդ հնարավոր է շատ փող ունենա, իսկ մյուսը շատ խելք, բայց դա արդեն որոշում է Աստված, և մեր գործը չէ: Բավարարվիր ունեցածովդ, բայց ձգտիր հասնել ավելիին:
Երբ, մարդը գիտակցում է, որ ինքը աղքատ է, և ինչ, որ բան է նվիրում ուրիշին, նա հասկանում է, որ ինքընել է հարուստ և ոչնչով պակաս չէ մյուսներից:
Եվ դու պարտավոր ես նրանց տեղեկացնել, որ իրենք ստիպված չեն “ինչ-որ բաներ” տալ. “ինչ-որ բաները” կարելի է գնել, բայց էն լավ բաները, որոնք կարող են տրվել, չեն կարող գնվել:
Այս ժամանակներում, համարյա ամեն ինչ կարող ես գնել փողով, բայց կան բաներ, որոնք փողով չես առնի: Դրանք են՝ հավատարմությունը, սերը, երջանկությունը: Բայց սերը և երջանկություննել է հնարավոր գնել, եթե չլինեն իսկական, բայց ընդհանրապես հավատարմությունից ավելի ամուր բան չկա: Ձմեռ պապը այնտեղ խափում էր երեխաներին:
Ձմեռ պապը, այդտեղ գնված էր փողով երեխաներին, իբր թե երջանկացնել համար, բայց իրականում տխրեցնում էր:
Նարեկ Խաչատրյան 